‘Nederlandse crowdfundingplatforms moeten naar het buitenland’

Crowdfunding is hip. Maar groei in de wereld van crowdfunding-platforms is wel nodig om te kunnen blijven innoveren. Concurrentie ligt op de loer, vooral vanuit het buitenland, dus zouden Nederlandse crowdfunding-platforms ook moeten uitbreiden naar andere landen. Dat zegt Lex van Teeffelen, lector Financiële en Economische Advisering.

Hij publiceerde op LinkedIn een uitgebreide post waarin hij gedetailleerd ingaat op de sterke en zwakke punten van de Nederlandse crowdfunding-platforms Geldvoorelkaar, Collin Crowdfund, Funding Circle Nederland, Kapitaalopmaat, Lendahand en Oneplanetcrowd.

Zo stelt hij dat de kracht van Kapitaalopmaat is dat ze lage kosten en een klein team hebben, terwijl de zwakte van Collin Crowdfund volgens Van Teeffelen is dat ze slechts een nationale speler zijn. Oneplanetcrowd heeft venture capital-ervaring, terwijl Geldvoorelkaar slecht scoort met de kredietbeoordeling. Ook geeft hij per platform aan waar deze speler nog kansen heeft.

Als algemene tips geeft hij aan deze crowdfunding-spelers en fintechbedrijven in het algemeen mee:

• Wees herkenbaar (sterk merk) en pak je niche;
• Realiseer voortdurend groei om te kunnen blijven innoveren en concurreren;
• Ga internationaal, Nederland is te klein;
• Zoek sterke en solide partners (met groeikapitaal);
• Wees transparant over bedrijfsvoering en performance.

‘Collin Crowdfund en Lendahand hebben zaakjes voor elkaar’

Hoewel de Nederlandse crowdfunding-markt transparanter wordt, ziet Van Teeffelen dat de voornemens omtrent transparantie nog niet zijn omgezet in goede rapportages van de leden. Zo mist hij heldere definities voor berekening van rendement en bad loans. “Ieder platform rapporteert anders en soms foutief”, zo stelt hij. “Alleen Collin Crowdfund en Lendahand hebben hun zaken voor elkaar.”

Ook vraagt hij zich hardop af hoe het is gesteld met de financiële informatie over de platforms zelf. Wat als die omvallen? “Lendahand heeft dat uitstekend gereld, Collin afdoende”, meent Van Teeffelen. Wat Lendahand in zijn ogen bijvoorbeeld goet doet, is dat het niet alleen kan terugvallen op een echt onafhankelijke partij (in plaats van een Stichting Derdengelden), maar ook op het BelggersCompensatieStelsel. “Veel andere platforms vermelden niet eens hoe zij zaken bij faillissement afwikkelen”. Toch denkt Van Teeffelen dat de branche qua transparantie de juiste weg is ingeslagen, want er zijn al meer cijfers openbaar dan een jaar geleden.